اعترفت صحيفة «نيويورك تايمز» الأمريكية، بتورط أمريكا المباشر والمتعمد في استهداف مركز إيواء المهاجرين الأفارقة في محافظة صعدة، أواخر أبريل الماضي....

Вопрос возможных поставок этих ракет обсуждался ранее в пятницу, заявил журналист Дэвид Игнатиус.

Государственный секретарь США заверил, что мирные переговоры между Киевом и Москвой являются приоритетом для американского лидера.

C'est une course qui a porté ses fruits. Comme chaque année, celle des porteurs de fruits attire beaucoup de monde. Aussi bien des spectateurs que des compétiteurs : des Maoris, des Hawaïens et quelques Métropolitains. Des chevronnés et des novices de plus en plus motivés. D’habitude la compétition se déroule au parc de Paofai, cette fois-ci, c'était sur l'avenue Pouvana’a a Oopa.

오리온은 여름 햇감자 수확철을 맞아 신제품 ‘포카칩 햇감자 3MIX’를 출시했다고 15일 밝혔다. 포카칩 햇감자 3MIX는 일자 모양의 얇은 칩, 사선으로 썰어 양념이 잘 배는 칩, 두툼하게 썰어 묵직한 식감을 살린 칩 등 세 가지 종류로 구성됐다. 모양과 두께에 따라 식감과 맛이 달라지는 점을 활용해 한 봉지 안에서 다양한 느낌을 경험할 수 있도록 한 구성이다.이를 위해 오리온은 새로운 절단 설비를 생산라인에 도입하고 칩 형태에 맞는 튀김 온도와 시간을 조정해 각각의 칩이 제맛을 낼 수 있도록 공정을 세밀하게 조율했다고 한다. 감자 모양이 다르면 튀겨지는 방식도 달라지기 때문에, 그 차이를 공정 안에서 조화롭게 맞추는 것이 핵심이었다. 오리온은 이러한 특성을 살려 매년 여름 감자가 제철일 때 한정판 햇감자 포카칩을 출시해 왔다. 햇감자 한정판 포카칩에 사용된 감자는 국내산 햇감자로 수확 직후 일정 기간 내에 바로 가공한 원물을 사용한다. 햇감자가 일반 감자보다 수분이 많고 전분 함

오는 21일부터 시작되는 ‘민생회복 소비쿠폰’ 1차 신청과 지급을 앞두고 국민들이 추가적으로 궁금해하는 사항이 계속 나오고 있다.서울에서 농어촌 인구감소지역으로 이사한 경우에는 이의신청을 통해 5만원을 추가로 받을 수 있다. 택시는 해당 지역에서 소비쿠폰 사용 가능하지만 버스나 지하철은 불가하다.9월 출생 예정인 신생아도 1차 신청 기간인 9월 12일까지 출생 신고를 마치면 지급 대상이 된다. 의무복무 중인 군인은 군인카드인 ‘나라사랑카드’로 받는 경우에 한해 군마트(PX) 사용이 허용된다.행정안전부가 15일 배포한 ‘민생회복 소비쿠폰 10문10답’을 바탕으로 궁금한 주요 사례를 정리해봤다.Q. 6월 18일 이후 서울에서 인천 강화군으로 이사한 국민은 지원 금액이 어떻게 되나.A. 소비쿠폰은 지급계획 발표일 전날인 올해 6월 18일 기준 국내에 거주 중인 대한민국 국민을 대상으로 한다. 기준일 이후 이사해 전입 신고까지 마친 경우 온·오프라인을 통해 신용·체크카드 신청 시

국내 중견기업 10곳 중 4곳은 올해 하반기(7~12월) 투자 계획이 있는 것으로 나타났다. 투자에 나서겠다는 중견기업이 지난해보다 늘면서 하반기 투자 심리가 다소 회복된 것으로 풀이된다.한국중견기업연합회가 중견기업 800곳을 대상으로 진행한 ‘2025년 하반기 중견기업 투자 전망 조사’에 따르면 중견기업의 37.2%가 ‘하반기 투자 계획이 있다’고 답했다. 이는 지난해 동기(25.0%) 대비 12.2%포인트 증가한 수치다.중견기업들이 투자하려는 유형 중에는 ‘국내 설비 투자’가 69.5%로 가장 큰 비중을 차지했다. 이어 ‘국내 연구개발(R&D) 투자’(40.3%), ‘해외 투자’(17.4%) 순이었다. 투자 확장 요인으로는 ‘신사업 진출 강화’(29.0%), ‘주력사업 확장’(24.8%), ‘노후 설비 개선·교체’(22.2%), ‘해외 시장 진출 확대’(13.7%), ‘경기 회복 기대감’(7.7%) 등이 꼽혔다.하반기 투자 계획이 없다고 답한 중견기업(62.8%)들은 그

En los últimos siete años, Cuba ha emprendido un complejo camino de reflexión y articulación institucional en torno a un concepto relativamente nuevo para el contexto nacional: las industrias culturales y creativas. La Comisión de Educación, Cultura, Ciencia, Tecnología y Medio Ambiente abordó este lunes en su sesión vespertina una mirada a las industrias culturales y creativas en Cuba, sus potenciales y aportes al desarrollo del país. The post Asamblea Nacional debate sobre las industrias culturales y creativas en Cuba first appeared on Cubadebate.

«Зенит» сделал предложение бразильскому «Крузейро» по трансферу нападающего Кайо Жорже. Об этом сообщает UOL.

Главный тренер «Зенита» Сергей Семак ответил на вопрос об успехах в команде новичка Романа Веги.

После того, как на прошлой неделе российский беспилотник «Гербера» прилетел на территорию Литвы из Беларуси, еврокомиссар по обороне и космосу Андрюс Кубилюс призывает Литву и остальные страны Балтии создавать дроновый заслон и наладить массовое производство беспилотников.

Выступающему против Путина молодому человеку из-за российского гражданства грозит депортация в Россию, пишет Postimees.

На фоне заявлений Трампа о России в США приостановили продвижение законопроекта о 500-процентных пошлинах. Сенат вернется к этому проекту, если президент сочтет его подходящим рычагом давления в переговорах.

Amplia cobertura al trabajo de las comisiones permanentes de trabajo del Parlamento cubano las que examinarán más de 80 temas de interés nacional, desde allí la periodista Thalia Fuentes amplia la información.En nuestro es noticia la recuperación de almacenamiento de los supertanqueros de Matanzas. The post Podcast Las 3 de Cubadebate: Inicio debate de comisiones permanentes de trabajo de la Asamblea Nacional del Poder Popular first appeared on Cubadebate.

تتوقع الهيئة العامة للأرصاد الجوية، أن يشهد اليوم الثلاثاء 15 يوليو، طقس حار رطب إلى شديد الحرارة رطب نهاراً على أغلب الأنحاء، مائل للحرارة رطب ليلاً وفي الصباح الباكر... المصدر:اليوم السابعالطقس اليوم شديد الحرارة رطب وشبورة وسحب منخفضة والعظمى بالقاهرة 35 درجة

تتلقى وزارة العمل، طلبات الراغبين فى التقديم على فرص العمل المُعلنة ضمن نشرة التوظيف نصف الشهرية، تنسيقا مع شركات القطاع الخاص، خلال شهر يوليو 2025.. المصدر:اليوم السابعوزارة العمل تواصل استقبال طلبات التقديم على فرص عمل فى تأمين محطات المترو

تبدأ وزارة التضامن الاجتماعي اليوم الثلاثاء في صرف الدعم النقدي تكافل وكرامة للمستفيدين عن شهر يوليو 2025 بالزيادة الجديدة.. المصدر:اليوم السابعاليوم.. صرف مساعدات تكافل وكرامة عن شهر يوليو 2025 بالزيادة الجديدة 25%

شهدت شوارع وميادين محافظتى القاهرة والجيزة والمحاور الرابطة بين المحافظات سواء الطرق السريعة أو الصحراوية أو الزراعية صباح اليوم الثلاثاء ظهور تباطؤ فى حركة المركبات وكثافات متوسطة للمركبات بشتى أنواعها. المصدر:اليوم السابعالنشرة المرورية.. كثافات متوسطة للسيارات على محاور القاهرة والجيزة

أعلنت وزارة العمل عن توفير 3 فرص عمل جديدة للشباب المصري للعمل بدولة لبنان، وذلك في مجال الزراعة. المصدر:اليوم السابعوزارة العمل: فرص عمل فى لبنان بمجالات الزراعة براتب 5000 دولار شهريا

После того, как Анна высказалась в адрес Анастасии, она продолжает утверждать, что не нуждается в обеспеченных мужчинах.

Ένα ασυνήθιστο φαινόμενο κατέγραψαν χρήστες των ΜΚΔ στα κατεχόμενα της Κύπρου, όταν ένα μυστηριώδες φωτεινό αντικείμενο εμφανίστηκε ξαφνικά στον ουρανό.Σύμφωνα με βίντεο που κυκλοφόρησες, το αντικείμενο εξέπεμψε έντονο φως για λίγα δευτερόλεπτα πριν εξαφανιστεί απότομα. Η φύση του αντικειμένου παραμένει άγνωστη, προκαλώντας έντονο ενδιαφέρον και εικασίες μεταξύ των πολιτών. Οι αρχές δεν έχουν προβεί ακόμη σε επίσημη δήλωση σχετικά με το περιστατικό, ενώ η επιστημονική κοινότητα εξετάζει το υλικό για πιθανές εξηγήσεις.  Kıbrıs semalarında esrarengiz bir cisim!Söz konusu videoda, gökyüzünde aniden parlayan bir ışığın kısa süre sonra kaybolduğu görülüyor. Cismin ne olduğu henüz bilinmiyor. pic.twitter.com/0PKarHcVfy — Kıbrıs Asayiş (@kibrisasayis) July 14, 2025

Αναχωρεί το πρωί της Τρίτης για τη Νέα Υόρκη και την δεύτερη την άτυπη διευρυμένη συνάντηση 5+1 για το Κυπριακό ο Τ/κ ηγέτης Ερσίν Τατάρ. Στο πλαίσιο της άτυπης συνόδου, ο Τ/κ ηγέτης θα συναντηθεί με τον ΓΓ του ΟΗΕ, Αντόνιο Γκουτέρες την Πέμπτη 17 Ιουλίου, από τις 10.00 έως τις 10.20 τοπική ώρα (5.00-5.20 μμ ώρα Κύπρου). Αμέσως μετά, θα συναντηθεί με τον Υπουργό για την Ευρώπη του Ηνωμένου Βασιλείου, Στίβεν Ντάουτι, από τις 10.30 έως τις 10.50 το πρωί τοπική ώρα (5.30-5.50 μμ ώρα Κύπρου). Μετά την ολομέλεια της άτυπης συνάντησης, όπως αναφέρεται στην ανακοίνωση της «προεδρίας», ο Ερσίν Τατάρ θα δώσει συνέντευξη Τύπου την Πέμπτη, στην έδρα του ΟΗΕ στις 5.00 μμ τοπική ώρα (μεσάνυχτα ώρα Κύπρου). Αμέσως μετά θ’ αναχωρήσει από την Νέα Υόρκη για τα επιστρέψει στα κατεχόμενα, όπου θα φτάσει στις 8:05 μμ την Παρασκευή 18 Ιουλίου και θα δώσει νέα συνέντευξη Τύπου στο παράνομο αεροδρόμιο της Τύμπου. Τον κ. Τατάρ συνοδεύουν ο «υπεξ», Ταχσίν Ερτουγρούλογλου, ο ειδικός εκπρόσωπος, Γκιουνές Ονάρ, η νομική σύμβουλος Σουλέν Καραμπατζιάκ, η «συντονίστρια Μέτρων Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης» Σενιχά Μπιράντ Τσινάρ, ο «διπλωματικός σύμβουλος», Χουσεΐν Ισικσάλ και ο «υπεύθυνος διεθνούς Τύπου» Κερέμ Χάσερ. Πηγή: ΚΥΠΕ 

Το πρωί της 15ης Ιουλίου 1974, καθώς οι πραξικοπηματίες της Χούντας των Αθηνών και της ΕΟΚΑ Β’ λαμβάνουν το σύνθημα «Αλέξανδρος εισήλθε εις νοσοκομείο» και εκτελούν την εντολή ανατροπής του Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας Αρχιεπισκόπου Μακαρίου Γ’, η Λεμεσός ακόμη δεν γνώριζε πως θα ζούσε μια από τις πιο αιματηρές μέρες της σύγχρονης ιστορίας της. Στη Λεμεσό δρούσε το πιο σκληροπυρηνικό κομμάτι της ΕΟΚΑ Β’ και τα μέλη της «είχαν δύναμη, ήταν αιμοσταγείς και φανατικοί», δηλώνει στο ΚΥΠΕ ο Πρόεδρος του Παγκύπριου Συνδέσμου Δημοκρατικών Αντιστασιακών, Τάσος Σάββα, ο οποίος υπό τη διοίκηση του Επίτιμου Προέδρου του Συνδέσμου και τότε υπεύθυνου του ΟΠΕ Λεμεσού, Ηλία Κυριακίδη, πολέμησε κατά των πραξικοπηματιών από το κτίριο του Κεντρικού Αστυνομικού Σταθμού της πόλης.  Μάχες αντίστασης δόθηκαν και στους άλλους δυο Αστυνομικούς Σταθμούς, στον Άγιο Νικόλαο και στον Άγιο Ιωάννη, αλλά και σε χώρους που έμειναν γραμμένοι στα δεφτέρια της Λεμεσιανής ιστορίας, όπως η  πολυκατοικία «Εφτάπατο», αλλά και ο  Δημόσιος Κήπος και το Κολόσσι, όπου οι εκ Πάφου ορμώμενοι αντιστασιακοί έπεσαν σε ενέδρες. Ως έφεδρος αξιωματικός και εκτελώντας χρέη ειδικού αστυνομικού, ο 29χρονος τότε Τάσος Σάββα μεταβαίνει λίγο πριν τις 9:00 στον Κεντρικό Αστυνομικό Σταθμό, όπου ήδη βρισκόταν σε εξέλιξη η ανταλλαγή πυρών με την γειτονική 4ην Ανωτέρα Στρατιωτική Διοίκηση Λεμεσού. Μια ώρα αργότερα, προσθέτει, η «Ανωτέρα» είχε καταληφθεί από τους αντιστασιακούς, ενώ κατά τη σύλληψη των στρατιωτικών ένα όπλο εκπυρσοκροτεί και τραυματίζει θανάσιμα τον Έλληνα ταγματάρχη πεζικού Κωνσταντίνο Ζερβό. Μεταφέρεται με αυτοκίνητο, στο γειτονικό νοσοκομείο Λεμεσού (σήμερα παλιό νοσοκομείο), από τον λοχία της Αστυνομίας, Χριστόδουλο Συμεωνίδη, ο οποίος θα πέσει και ο ίδιος νεκρός, 24 ώρες αργότερα, από τις σφαίρες μελών της ΕΟΚΑ Β’, στην περιοχή του αστυνομικού σταθμού Αγίου Ιωάννη. Εν τω μεταξύ η Κεντρική Αστυνομία βάλλεται από τα δυτικά, με τους υπερασπιστές της, όπως μας αναφέρει ο Τάσος Σάββα, να τους καθηλώνουν με ριπές πολυβόλου. «Κάποιοι μπήκαν σε ένα σπίτι και μας έβαλλαν από ένα παράθυρο. Άλλοι μας έβαλλαν από το μακαρονοποιείο», συνεχίζει και προσθέτει «είπαμε με τον Ηλία Κυριακίδη να στείλουμε τον Τάκη Μαλακτό, τον τερματοφύλακα της ΑΕΛ, σε μια πολυκατοικία στην οδό Ειρήνης. Κατάφερε να φτάσει, ν’ ανέβει πάνω  και να τους καθηλώσει». Τρία στρατιωτικά φορτηγά με Υποψήφιους Έφεδρους Αξιωματικούς έκαναν αργότερα την εμφάνιση τους, από την περιοχή της «Ανωτέρας», ενδεχομένως χωρίς να γνωρίζουν ότι την είχαμε καταλάβει, σημειώνει. « Έφταναν έχοντας μεγάφωνα που έπαιζαν τον Εθνικό Ύμνο και με Ελληνικές Σημαίες. Έγινε μάχη, είδα 4-5 στρατιώτες να πέφτουν νεκροί από τα πυρά μας και οι υπόλοιποι παραδόθηκαν», συμπληρώνει. Καθώς η αντίσταση στον Κεντρικό Αστυνομικό σταθμό συνεχίζεται, ένα απρόσμενο γεγονός δίνει ελπίδα και αναπτερώνει το ηθικό των ανδρών, λέει ο Τάσος Σάββα, καθώς ο Πρόεδρος Μακάριος επικοινωνεί, μέσω ασυρμάτου, πριν ακόμη η υπόλοιπη Κύπρος γνωρίζει πως είναι ζωντανός. Ζητά από τον Ηλία Κυριακίδη να συνεχιστεί η αντίσταση και να ενημερωθεί ο εκπρόσωπος της Κύπρου στα Ηνωμένα Έθνη, ώστε να συγκληθεί σύσκεψη του Συμβουλίου Ασφαλείας για την κατάσταση στο νησί. Τα όσα έζησαν εκείνη τη μαύρη μέρα στη Λεμεσό, περιέγραψαν στο ΚΥΠΕ και ο πρώην Δήμαρχος, Αντρέας Χρίστου, ο τότε ειδικός αστυνομικός και αργότερα ένας εκ των στενότερων συνεργατών του Βάσου Λυσσαρίδη,  Λεωνίδας Παναγιώτου, καθώς και ο συνταξιούχος λοχίας της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας, Νίκος Γεωργίου, ο οποίος επέβαινε στο «λεωφορείο της Αντίστασης», στο Κολόσσι. Ο 26χρονος τότε Αντρέας Χρίστου, όπως μας αναφέρει, μόλις γίνεται γνωστό το πραξικόπημα μεταβαίνει στην ΠΕΟ,  «όπου είχε συγκεντρωθεί ένα μεγάλο πλήθος ανθρώπων, οι οποίοι ανέμεναν κάποιες οδηγίες από το κόμμα και τη συντεχνία για το τι να κάνουν και όλοι ζητούσαν να επικοινωνήσουν με την Αστυνομία, αν υπήρχε διαθέσιμος οπλισμός». Γύρω στις 10:00, συνεχίζει, καταφθάνει μια μικρή ομάδα αντιστασιακών με επικεφαλής τον Ευτύχιο Παναγιώτου (μετέπειτα οδηγός των Δημάρχων Κοντίδη και Χρίστου), για να κατευθυνθεί προς τον αστυνομικό σταθμό Αγίου Νικολάου. Ωστόσο, γίνεται αντιληπτό ότι προς την ΠΕΟ πλησιάζουν στρατιώτες και τότε «ο Ευτύχιος έδωσε εντολές να βγούμε στην ταράτσα». «Είπα στον Ευτύχιο ότι ήθελα κι εγώ να πάω μαζί τους αλλά δεν είχα όπλο και τότε έβγαλε το προσωπικό του πιστόλι και μου το έδωσε, ενώ ακολούθως ανέβηκα μαζί τους στην ταράτσα του κτιρίου», αναφέρει ο Αντρέας Χρίστου. Όταν Έλληνας αξιωματικός στέλνει προειδοποιητικό μήνυμα πως το κτίριο της ΠΕΟ θα δεχθεί πλήγμα αν ευσταθούν πληροφορίες για ένοπλες ομάδες, η μικρή ομάδα των αντιστασιακών αποχωρεί και κατευθύνεται προς τον αστυνομικό σταθμό Αγίου Ιωάννη, όπου ακολούθησε ολονύχτια μάχη. Ο Αντρέας Χρίστου παραμένει στην ΠΕΟ, έχοντας παραδώσει πίσω το όπλο, ενώ ακολούθως λαμβάνει εντολή να μεταβεί στο γειτονικό κτίριο του ΑΚΕΛ, με ένα άλλο μέλος του κόμματος, όπου για μια ώρα καίνε έγγραφα σε ένα βαρέλι. Γύρω στο μεσημέρι φτάνουν στην ΠΕΟ στρατιώτες και μέλη της ΕΟΚΑ Β’ που, σύμφωνα με τον κ.Χρίστου, «ασχημονούσαν, ύβριζαν, ζήτησαν να μπουν στα γραφεία αλλά δεν έκαναν μεγάλες ζημιές». Την ίδια ώρα, πολίτες βρίσκονται συγκεντρωμένοι έξω από την Μητρόπολη Λεμεσού, όπου αποφασίζεται η πραγματοποίηση διαδήλωσης, με το πλήθος να φέρει σημαίες και δυο μεγάλες φωτογραφίες του Αρχιεπισκόπου Μακαρίου Γ’, φωνάζοντας συνθήματα ενάντια στο φασισμό και τη χούντα. Ο κ.Χρίστου μας παραπέμπει στη μαρτυρία του αδελφού του, Αρτέμιου Χρίστου, όπως καταγράφεται στο «Χρονικό της σύγχρονης κυπριακής ιστορίας» (έκδοση Κ.Ε. ΑΚΕΛ, 1975). Όπως αναφέρει,  η διαδήλωση ενισχύεται στην πορεία της,  καθώς διέρχεται τον κεντρικό αστυνομικό σταθμό και ακολουθεί βορειοανατολική πορεία, μέχρι την οδό Θεσσαλονίκης. Εκεί, στρατιώτες πυροβολούν στον αέρα προς εκφοβισμό, ενώ ακολούθως μέλη της ΕΟΚΑ Β’ αρχίζουν να πυροβολούν απευθείας το πλήθος, τραυματίζοντας κάποιους και έτσι η διαδήλωση διαλύεται. Κατά το μεσημέρι ξεκινά και η επίθεση των πραξικοπηματιών στον αστυνομικό σταθμό Αγίου Νικολάου, όπου είχε μεταβεί ο ειδικός αστυνομικός και μέλος της Προεδρικής Φρουράς, Λεωνίδας Παναγιώτου, ο οποίος βρισκόταν εκτός υπηρεσίας. «Ήμασταν πέντε αστυνομικοί και  επτά πολίτες, που έφεραν όπλα» είπε και πρόσθεσε «το βράδυ ο  στρατός είχε φέρει πολυβόλα, τα οποία τοποθετήθηκαν στο ‘Εφτάπατον’, που είχε ήδη καταληφθεί από τους πραξικοπηματίες μετά από μάχη και ο σταθμός δέχθηκε πυρά από τη μια άκρη στην άλλη, ενώ εμείς βρισκόμασταν κρυμμένοι περιμετρικά του». Το βράδυ της 15ης Ιουλίου 1974 καταφθάνει στη Λεμεσό η αυτοκινητοπομπή περίπου χιλίων αντιστασιακών από την Πάφο, οι οποίοι κατάφεραν, υπό την οργάνωση της Ένωσης Αγωνιστών Πάφου, να επικρατήσουν στην πόλη τους, καταλαμβάνοντας έγκαιρα τα στρατόπεδα της Εθνικής Φρουράς. Το πρώτο όμως λεωφορείο, γνωστό ως «λεωφορείο της αντίστασης» πέφτει σε ενέδρα στο Κολόσσι.  Συγκλονιστική η μαρτυρία του 17χρονου τότε Νίκου Γεωργίου, από την Έμπα, ο οποίος επέβαινε στο λεωφορείο με άλλους 25 συναγωνιστές του. Δυο εξ αυτών, ο 37χρονος Δημήτρης Ζηνιέρης, από τη Χλώρακα και ο 17χρονος συμμαθητής του, Αντρέας Μακαρίου, από την Έμπα, πέφτουν νεκροί από τα πυρά των πραξικοπηματιών. Όπως αναφέρει στο ΚΥΠΕ ο κ.Γεωργίου, ενώ το μεγαλύτερο μέρος της αυτοκινητοπομπής ενημερώθηκε για τον κίνδυνο και άλλαξε πορεία, «εμείς είχαμε ήδη προχωρήσει προς το Κολόσσι, όπου δεχθήκαμε καταιγιστικά πυρά». «Έπεσα κάτω στον διάδρομο του λεωφορείου, έπινα το αίμα που κυλούσε από τους συναγωνιστές μου που τραυματίστηκαν. Έσκισα τη φανέλα μου σε δέκα κομμάτια για να δέσουμε τις πληγές τους, το τύπου καμπάνα τζιν που φορούσα είχε γίνει ασήκωτο από το αίμα που εμποτίστηκε. Ήμασταν σαν αρνιά στη σφαγή», περιγράφει. Σε κάποια στιγμή, συνεχίζει, ακούστηκε πως θα τους έριχναν χειροβομβίδα και ο ίδιος επιχείρησε να βγει από την πίσω πόρτα του λεωφορείου, όταν διαπίστωσε ότι σφαίρες πέρασαν μπροστά από το κορμί του.  «Είχα Άγιο. Έπεσα ξανά μέσα στο λεωφορείο. Ο συμμαθητής μου, ο Αντρέας Μακαρίου, φώναξε πως θα βγει έξω και του είπα να μην το κάνει γιατί θα δεχόταν πυρά, αλλά πετάχτηκε έξω και  άκουσα ένα αχ», συμπληρώνει. Όσοι δεν κατάφεραν να διαφύγουν εκμεταλλευόμενοι το σκοτάδι, συλλαμβάνονται και ρίχνονται  «σαν σακιά, ζωντανοί και νεκροί», σε στρατιωτικό φορτηγό για να μεταφερθούν στο στρατόπεδο Πολεμιδιών. Σύμφωνα με τον κ.Γεωργίου, «παρακαλούσαμε τους κληρωτούς στρατιώτες να μας αφήσουν ελεύθερους και να μην μας εκτελέσουν και εν τέλει μας άφησαν στην αυλή μιας εκκλησίας, που αργότερα έμαθα πως ήταν η εκκλησία της Αγίας Φύλας». «Κατά καλή μας τύχη περνούσαν δύο ασθενοφόρα και μας μετέφεραν όλους στο παλιό νοσοκομείο Λεμεσού, όπου είδα ένα χάος, νεκρούς και τραυματίες μέσα σε διαδρόμους, ενώ γύρω στις 4 τα ξημερώματα της Τρίτης έφτασαν μέλη της ΕΟΚΑ Β’ και συνέλαβαν εκείνους που θεωρούσαν αντιστασιακούς, μεταξύ αυτών και εγώ». Την ώρα της μάχης στο Κολόσσι, η υπόλοιπη αυτοκινητοπομπή από την Πάφο, που σκόπευε να κατευθυνθεί προς τη Λευκωσία, καθηλώνεται μπροστά από το δημόσιο κήπο της Λεμεσού, όπου δέχεται επίθεση από πραξικοπηματίες και ακολουθεί ανταλλαγή πυροβολισμών. Σε συνεργασία με τους αντιστασιακούς της Λεμεσού, κάποιοι Παφίτες μεταβαίνουν προς ενίσχυση των αστυνομικών σταθμών αλλά και αλλού, όμως οι δυνάμεις των πραξικοπηματιών υπερτερούσαν και έτσι, τις πρωινές ώρες της 16ης Ιουλίου, οι μαχητές της αντίστασης καλούνται να εγκαταλείψουν τους αστυνομικούς σταθμούς της πόλης. Νεκροί από τις μάχες καταλήγουν σε ομαδικούς τάφους στο κοιμητήριο Αγίου Νικολάου, ενώ οι φήμες για ταφή ακόμη και τραυματιών ενισχύονται μέσα από την εξ ακοής μαρτυρία που έλαβε, από τον νεκροθάφτη παππού του, ο τέως Επαρχιακός Γραμματέας της ΠΕΟ, Δημήτρης Χριστοδούλου. Όπως ανέφερε στο ΚΥΠΕ ο κ.Χριστοδούλου, «ως 17χρονος μαθητής τότε, αυτό που θυμάμαι χαρακτηριστικά από τα λεγόμενα του παππού μου, του Χριστόδουλου Τήλλυρου, ήταν πως τον πήραν νύχτα να ανοίξει λάκκους στο κοιμητήριο και όπως έριχναν μέσα τους νεκρούς, είδε ένα χέρι να κινείται». Η επικράτηση του πραξικοπήματος βρίσκει τους υπερασπιστές της Δημοκρατίας στο στόχαστρο της ΕΟΚΑ Β’, μέλη της οποίας προχωρούν σε συλλήψεις, ανακρίσεις , ξυλοδαρμούς, αλλά και δολοφονίες αντιστασιακών, όπως αυτές που καταγράφονται, σε Ακρωτήρι, Άγιο Τύχωνα και Ζακάκι. Στις 16 Ιουλίου συλλαμβάνονται στο Ακρωτήρι ο εθνοφρουρός Φίλιππος Κρητιώτης, από το Στατό και οι αστυνομικοί  του εφεδρικού σώματος, Χαράλαμπος Κυρίλλου, από τη Χλώρακα,  Νίκος Σολωμού , από τον Παχύαμμο και Αντρέας Κέστας, από τη Λεμεσό, ενώ επιχειρούσαν να συνεχίσουν τον αγώνα στην Πάφο. Τα άψυχα σώματα τους εντοπίστηκαν παραμορφωμένα και κακοποιημένα στο δάσος Πολεμιδιών. Την ίδια μέρα συλλαμβάνονται στην περιοχή Παρεκκλησιάς και δολοφονούνται, στον Άγιο Τύχωνα, τα αδέλφια Χαράλαμπος και Αναστάσης Χριστοφή, από το Φικάρδου, ο φίλος τους Παντελάκης Χαραλάμπους από τη Λαζανιά και το μέλος του εφεδρικού Χριστάκης Κόμπος από τη Λεμεσό.   Νεκρός από ενέδρα στο Ζακάκι πέφτει, επίσης στις 16 Ιουλίου, ο αστυνομικός Ανδρέας Παπαδόπουλος, ο οποίος, μαζί με άλλους αντιστασιακούς, προσπαθούσε να επιστρέψει στην Πάφο. Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία από την ιστοσελίδα του Γραφείου Επιτρόπου Προεδρίας, συνολικά 18 άτομα συγκαταλέγονται στον κατάλογο πεσόντων αντιστασιακών κατά τις μέρες του πραξικοπήματος στην πόλη και Επαρχία Λεμεσού ενώ τρεις πολίτες περιλαμβάνονται στον κατάλογο των θυμάτων, μεταξύ αυτών και ένα 8χρονο αγοράκι.  Στη Λεμεσό καταγράφονται, εξάλλου, ως πεσόντες κατά το πραξικόπημα, επτά στρατιώτες και ένας πολίτης, καθώς και ο Ελλαδίτης ταγματάρχης που τραυματίστηκε θανάσιμα στην 4η Ανωτέρα Στρατιωτική Διοίκηση. Όπως κάθε χρόνο, έτσι και φέτος, στις 15 Ιουλίου, ο Παγκύπριος Σύνδεσμος Δημοκρατικών Αντιστασιακών τιμά την μνήμη αυτών που αντιστάθηκαν και θυσιάστηκαν τις μέρες εκείνες, σε εκδήλωση μπροστά από το Μνημείο Πεσόντων Αντιστασιακών της Λεμεσού, που βρίσκεται απέναντι από την εκκλησία Αγίου Νικολάου.  Τα ονόματα όλων των νεκρών αντιστασιακών της Κύπρου, που αναγράφονται στο μνημείο, συνοδεύει η επιγραφή «Για την πατρίδα στην πρώτη γραμμή πολεμώντας να πέσει κανείς (σαν παλληκάρι) είναι μεγάλη τιμή», του ελεγειακού ποιητή Τυρταίου. Πηγή: ΚΥΠΕ 

Θα μπορούσαν να αποφευχθούν το πραξικόπημα και η τουρκική εισβολή, είπε στο ΚΥΠΕ ο Πέτρος Παπαπολυβίου, Αναπληρωτής καθηγητής Σύγχρονης Ελληνικής Ιστορίας, και Κοσμήτορας της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστήμιο Κύπρου, αναφερόμενος στη στάση της χουντικής ηγεσίας στην Ελλάδα, στον βαθμό ετοιμότητας των αρχών της Κυπριακής Δημοκρατίας να αποτρέψουν το πραξικόπημα, αλλά και στο ότι ΗΠΑ και Ηνωμένο Βασίλειο όφειλαν να πράξουν πολύ περισσότερα.   Ερωτηθείς από το ΚΥΠΕ κατά πόσον θα μπορούσαν να αποφευχθούν το πραξικόπημα και η εισβολή, ο κ. Παπαπολυβίου σημείωσε ότι «είναι καθολικώς αποδεκτό ότι οι δύο κύριες πτυχές της κυπριακής τραγωδίας του 1974, το πραξικόπημα της 15ης Ιουλίου και η τουρκική εισβολή του Ιουλίου - Αυγούστου είναι γεγονότα που αντιστρατεύονται το διεθνές δίκαιο και τα δημοκρατικά θέσμια και θα έπρεπε να μην είχαν γίνει ποτέ». «Τώρα, ως προς το καθαρά υποθετικό, δυστυχώς πλέον, ερώτημα εάν θα μπορούσαν να αποφευχθούν θεωρώ πως η απάντηση είναι σαφώς και για τα δύο καταφατική», πρόσθεσε. Ως προς το πραξικόπημα, ανέφερε, «αυτό θα μπορούσε να είχε αποφευχθεί εάν, πρώτα-πρώτα, αυτοί που το σχεδίασαν, η χουντική ηγεσία στην Ελλάδα (Δ. Ιωαννίδης, Φ. Γκιζίκης, Γρ. Μπονάνος, Α. Ανδρουτσόπουλος) διέθεταν τη στοιχειώδη λογική και την ελάχιστη αίσθηση της πραγματικότητας και των ευθυνών τους απέναντι στον Ελληνισμό της Κύπρου και προς τον όρκο τους που καταπάτησαν βάναυσα, ώστε να αντιλαμβάνονταν το μέγεθος του εγκλήματος που διέταξαν αβασάνιστα να υλοποιηθεί το πρωινό της 15ης Ιουλίου 1974». Από εκεί και πέρα, πρόσθεσε, υπάρχει μια μεγάλη συζήτηση για την ετοιμότητα των αρχών της Κυπριακής Δημοκρατίας να αποτρέψουν το πραξικόπημα. «Πολλοί εκ των τότε συνεργατών του Αρχιεπισκόπου Μακαρίου του καταλογίζουν μια σχετική διστακτικότητα στο να πάρει ριζικά μέτρα ώστε να αποφύγει τις πιθανότητες εκδήλωσης του πραξικοπήματος, συλλαμβάνοντας και απελαύνοντας, για παράδειγμα, τους εξ Ελλάδος αξιωματικούς των οποίων είχε ζητήσει τη μετάθεση από την Κύπρο μέχρι τις 20 Ιουλίου 1974 με τη γνωστή επιστολή του προς Γκιζίκη», είπε. Ο κ. Παπαπολυβίου σημείωσε ότι, μια τέτοια ενέργεια μπορεί σήμερα να φαίνεται απλή «και εκ των γεγονότων που ακολούθησαν απολύτως δικαιολογημένη, ωστόσο θα ήταν εξαιρετικά ακραία, ακόμη και για την ένταση των σχέσεων Αθηνών – Λευκωσίας όπως είχε κορυφωθεί το καλοκαίρι του 1974». «Κατά γενική ομολογία, πάντως, ενώ ο Μακάριος είχε καταγγείλει κατ’ επανάληψη το πού θα οδηγούσε η υπονόμευσή του από τη χούντα των συνταγματαρχών και η ένοπλη δράση της ΕΟΚΑ Β φαίνεται ότι πίστευε ότι η δικτατορία του Ιωαννίδη δεν θα προχωρούσε στην πραγματοποίηση πραξικοπήματος εναντίον του ή αν το αποτολμούσε αυτό δεν θα επιτύγχανε», ανέφερε. «Δυστυχώς πίστωνε στην ηγεσία της ιωαννιδικής χούντας λογική και στοιχειώδη πατριωτισμό που αποδείχθηκε ότι δεν διέθεταν», είπε, σημειώνοντας ότι «είναι χαρακτηριστικό ότι ακόμη και οι αξιωματικοί που ανέλαβαν να υλοποιήσουν το πραξικόπημα στην Κύπρο (Γεωργίτσης και Κομπόκης) είχαν εκφράσει, λίγες ημέρες πριν τις 15 Ιουλίου, τις ανησυχίες τους προς την Αθήνα για την τουρκική στάση και πιθανή αντίδραση». Ωστόσο, ανέφερε ο κ. Παπαπολυβίου, ο στρατηγός Μπονάνος, αρχηγός των Ενόπλων Δυνάμεων από τον Νοέμβριο του 1973, τους διαβεβαίωσε ότι δεν υπήρχε κανένας κίνδυνος και τους διέταξε να προχωρήσουν στην εκτέλεση του πραξικοπήματος. Ως προς την τουρκική εισβολή, όπως ανέφερε ο κ. Παπαπολυβίου, «όποιος συζητήσει με τους αξιωματικούς, τους στρατιώτες και όσους άλλους πολέμησαν υπερασπιζόμενοι την ακεραιότητα της Κυπριακής Δημοκρατίας τον Ιούλιο – Αύγουστο 1974 εναντίον της ξένης στρατιωτικής επίθεσης, αποκομίζει την πεποίθησή τους ‘ότι ήταν όλα προδομένα’». «Αυτή η πεποίθηση αντικατοπτρίζει και συγκεφαλαιώνει όλες τις εμπειρίες και τα βιώματά τους από τη στάση και την αντιμετώπιση της ηγεσίας του Γενικού Επιτελείου Εθνικής Φρουράς (ΓΕΕΦ) τις παραμονές και κατά τις πρώτες ώρες της τουρκικής εισβολής», πρόσθεσε. Σημείωσε ότι τα «σχέδια αμύνης» εγκαταλείφθηκαν και δεν ακολουθήθηκαν, ενώ, «από την Αθήνα οι εντολές που λαμβάνονταν τις κρίσιμες πρώτες ώρες ήταν «αυτοσυγκράτησις», η βοήθεια που προβλεπόταν από την Ελλάδα, σε υποβρύχια και αεροπλάνα δεν ήρθε ποτέ, ο φυσικός ηγήτορας του ΓΕΕΦ, στρατηγός Ντενίσης, δεν βρισκόταν στη θέση του καθώς είχε κληθεί παρελκυστικά στην Αθήνα από τις παραμονές του πραξικοπήματος». Επιπρόσθετα, ανέφερε ότι «ο νόμιμος πρόεδρος της Δημοκρατίας είχε ανατραπεί από τις 15 Ιουλίου, πολλά από τα τάγματα της Εθνικής Φρουράς είχαν καταπονηθεί, μέχρι και το βράδυ της 19ης Ιουλίου 1974, στην καταδίωξη και εκμηδένιση των αντιφρονούντων και καταγράφηκαν εικόνες χάους και διάλυσης σε πολλά σημεία του μετώπου, αποτέλεσμα και της σύγχυσης που επικρατούσε στην αποδειχθείσα παντελώς ανίκανη πραξικοπηματική ηγεσία του ΓΕΕΦ». «Εάν δεν συνέβαιναν όλα αυτά, ναι, προφανώς η τουρκική εισβολή θα μπορούσε να είχε αποφευχθεί και να συντριβεί, καθώς ο αμυνόμενος, όταν είναι προετοιμασμένος και οχυρωμένος σωστά, διαθέτει το πλεονέκτημα εις βάρος του επιχειρούντος την εχθρική απόβαση», ανέφερε ο κ. Παπαπολυβίου. Αναφέρθηκε σε ακόμη μία παράμετρο και συγκεκριμένα ότι, σύμφωνα με τους αξιωματικούς της Ελληνικής Πολεμικής Αεροπορίας «οι οποίοι ανέμεναν μάταια την τελική διαταγή για την αποστολή τους στην Κύπρο από την Κρήτη, στις 22 Ιουλίου 1974, για να συντρίψουν το τουρκικό προγεφύρωμα έξω από την Κερύνεια, η έλευσή τους στο νησί με τα Φάντομ θα ανέτρεπε ολοκληρωτικά τα όσα είχαν πετύχει μέχρι τότε οι εισβολείς». Ωστόσο, τα ελληνικά πολεμικά αεροσκάφη δεν διατάχθηκαν ποτέ να απογειωθούν για την Κύπρο, σημείωσε. Καταλήγοντας, ο κ. Παπαπολυβίου επεσήμαινε ότι δεν θα πρέπει να λησμονούμε και κάτι άλλο, «σε αυτή την πολύ συνοπτική σταχυολόγηση», ότι, τόσο η πρώτη «αλλά ακόμη περισσότερο η δεύτερη φάση της τουρκικής εισβολής και τα επακόλουθά τους, εδώ και πενήντα ένα χρόνια, καταρρίπτουν ως εντελώς ανυπόστατους και αδικαιολόγητους τους τουρκικούς ισχυρισμούς ότι η εισβολή έγινε, δήθεν, για «την αποκατάσταση της συνταγματικής τάξης» στην Κύπρο». Και από αυτή την άποψη, σημειώνει, τόσο η «διεθνής κοινότητα» όσο κυρίως οι Μεγάλες Δυνάμεις, οι ΗΠΑ που ενδιαφέρονταν να μη ξεσπάσει ελληνοτουρκικός πόλεμος και η Βρετανία, εγγυήτρια από το 1960 της κυπριακής ανεξαρτησίας, όφειλαν να πράξουν πολύ περισσότερα από όσα δεν έπραξαν για την αποτροπή τόσο του πραξικοπήματος όσο και της τουρκικής εισβολής. Πηγή: ΚΥΠΕ 

Θεία πρόνοια, τύχη, προγραμματισμός και προνοητικότητα από τους ανθρώπους που βρίσκονταν στο πλευρό του ή όλα αυτά μαζί φαίνεται πως έσωσαν τον Αρχιεπίσκοπο Μακάριο από αυτούς που ήθελαν να τον δουν νεκρό κατά το πραξικόπημα του 1974. Το σίγουρο, πάντως, είναι πως μετά τη διαφυγή του από το φλεγόμενο Προεδρικό Μέγαρο το πρωινό της 15ης Ιουλίου 1974, αυτός βρέθηκε σε απόσταση αναπνοής από άτομα που με το χέρι στη σκανδάλη ήταν έτοιμα ανά πάσα στιγμή να τον σκοτώσουν, όπως θυμάται ο τότε υπεύθυνος της προεδρικής φρουράς, στενός του συνεργάτης, Ανδρέας Ποταμάρης. Σε συνέντευξή του στο ΚΥΠΕ, ο κ. Ποταμάρης εξιστόρησε τις έντονες, τραγικές και αγωνιώδεις στιγμές που βίωσε κοντά στον Μακάριο κατά το πραξικόπημα, για το πώς τον φυγάδευσαν από το Προεδρικό, τα όσα ακολούθησαν όταν κατάφεραν να τον μεταφέρουν εκτός Κύπρου, το πώς αυτός αντέδρασε όταν ενημερώθηκε για την τουρκική εισβολή, αλλά και το πόσο γνωστός ήταν σε όλο τον κόσμο ο πρώτος Πρόεδρος της Δημοκρατίας, τον οποίο αναγνώρισε ακόμη και ένα μικρό παιδί στη Νέα Υόρκη. Όπως χαρακτηριστικά θυμάται, όταν μια φορά κατάφεραν, αφού έλαβαν όλα τα αναγκαία μέτρα προφύλαξης, να τον πάρουν να κάνει ένα σύντομο περίπατο έξω από το ξενοδοχείο όπου διέμενε στη Νέα Υόρκη όπου μετέβη μετά το πραξικόπημα για να μιλήσει στην έδρα του ΟΗΕ, ένα από τα παιδιά που έπαιζαν εκεί κοντά τον αναγνώρισε και φώναξε: “Oh My God. This is Makarios.” (“Ω Θεέ μου. Αυτός είναι ο Μακάριος»). «Αυτό που επαναλάμβανε συνεχώς είναι πως δεν πίστευε ότι Έλληνες ή Κύπριοι Έλληνες θα γύριζαν όπλα εναντίον του», μας ανέφερε ο κ. Ποταμάρης. Όσο για την αντίδρασή του όταν έμαθε για την τουρκική εισβολή στο δωμάτιο του ξενοδοχείου του στη Νέα Υόρκη ο κ. Ποταμάρης είπε: “Tου είπα ‘Μακαριότατε έχω μια είδηση η οποία δεν είναι ευχάριστη’. ‘Εισέβαλαν οι Τούρκοι;’ με ρώτησε. “Του απάντησα ‘μάλιστα αυτή τη στιγμή γίνεται η εισβολή’. ‘Παναγία μου. Τι θα κάνουμε τώρα; Δεν πρόκειται οι Τούρκοι να φύγουν’, έλεγε, και κτυπούσε την κεφαλή του στον τοίχο». «Ο Μακάριος ήταν ευθύς και τίμιος. Δεν θα υπάρξει άλλος σαν αυτόν. Είχε απόλυτη αντίληψη των πραγμάτων και ήταν απόλυτα συνεργάσιμος», ανέφερε ο κ. Ποταμάρης, ενώ περιέγραφε τις εμπειρίες που έζησε δίπλα του. Η είσοδος του Ανδρέα Ποταμάρη στο αστυνομικό σώμα και η τοποθέτηση στο Προεδρικό Ο Ανδρέας Ποταμάρης εντάχθηκε στο αστυνομικό σώμα στις αρχές της δεκαετίας του ‘60 και για τρία χρόνια υπηρέτησε στο ΤΑΕ. Στη συνέχεια τον κάλεσε ο Αρχιεπίσκοπος Μακάριος και τον διόρισε υπεύθυνο της προεδρικής φρουράς. «Ο Αρχιεπίσκοπος ήθελε ένα πρόσωπο έμπιστο κοντά του, λόγω και της κατάστασης με την ΕΟΚΑ Β’ και έτσι έμεινα δίπλα του από τότε. Και προηγουμένως είχε προεδρική φρουρά αλλά δεν ήταν τόσο οργανωμένη και συντονισμένη», μας ανέφερε. «Δημιούργησα μια προεδρική φρουρά με 120 αστυνομικούς, την οργάνωσα. Ήταν μεγάλη η ευθύνη να φρουρούμε τον Μακάριο όπου πήγαινε, όπως κάθε Σαββατοκύριακο όταν τελούσε Λειτουργίες», θυμάται. Πριν το πραξικόπημα Αναφερόμενος στην προ του 1974 κατάσταση, ο κ. Ποταμάρης σημείωσε τις απόπειρες εναντίον του Μακαρίου ενθυμούμενος μια αυτές: “Το 1970 θα γινόταν νέα απόπειρα πραξικοπήματος εναντίον του. Όταν θα έφευγε από το Προεδρικό αργά  το βράδυ μου είπε ότι ανέμενε πως θα γινόταν η απόπειρα και αν έλθουν να μην ρίξουμε πυροβολισμούς. Του είπα πως θα κάνω την δουλειά μου και να πάει στο καλό. Την άλλη ημέρα το πρωί του είπα πως δεν έγινε τίποτε και μου είπε πως επενέβη τότε η Ρωσία και τους προειδοποίησε να μην το κάνουν». Όπως είπε ο κ. Ποταμάρης, «το 1974 εμείς είχαμε εισηγηθεί να μαζέψουμε όλους τους Έλληνες αξιωματικούς και να τους στείλουμε με πλοίο στην Ελλάδα αλλά αυτός δεν δέχτηκε να γίνει αυτό». «Καθημερινά τα τανκς έφευγαν από τη Κοκκινοτριμιθιά και πήγαιναν στο στρατόπεδο που είχαν στη Λακατάμια και περνούσαν πάντα έξω από το Προεδρικό. Είπα στον συνάδελφό μου Νίκο Θρασυβούλου πως δεν μου άρεσε αυτή η κατάσταση και μου είπε πως και αυτού δεν του άρεσε», ανέφερε. Την Παρασκευή πριν το πραξικόπημα της 15ης Ιουλίου 1974, ο Μακάριος ήθελε να πάει στο Τρόοδος. «Του είπα πως είχαμε πληροφορίες ότι θα κτυπήσουν στο Τρόοδος. Του είπα να το αναβάλουμε αλλά αυτός επέμενε. Τότε του είπα να μην τον πάρουμε με το αυτοκίνητό του και δέχτηκε». «Εμείς βέβαια λάβαμε τα μέτρα μας. Δηλαδή, από την Αρχιεπισκοπή που θα ξεκινούσε τοποθετήσαμε φρουρούς κατά μήκος της διαδρομής μέχρι και το Τρόοδος. Είχαμε πληροφορίες ότι θα μας έβαζαν φωτιά σε τέσσερα σημεία γύρω από το μέρος εκεί. Πήραμε όσους αστυνομικούς μπορούσαμε να πάρουμε για να φρουρούν νυχθημερόν», ανέφερε. Δεν έγινε κάτι «και τη Δευτέρα το πρωί ξεκινήσαμε να έλθουμε στη Λευκωσία. Ειδοποιήσαμε και έναν πιλότο να πετάξει με αεροπλανάκι από πάνω μας κατά τη διαδρομή για να μας ειδοποιήσει αν δει κάτι, αλλά δεν είχε καμία κίνηση». «Πήγαμε στο Προεδρικό και τους περισσότερους αστυνομικούς τους στείλαμε να πάνε να ξεκουραστούν», σημείωσε. Το πραξικόπημα Την ημέρα του πραξικοπήματος, στις 15 Ιουλίου, μια ομάδα μαθητών από την Αίγυπτο είχε πάει στο Προεδρικό για να συναντήσει τον Μακάριο. «Τους είχαμε βάλει στην αίθουσα του Προεδρικού και ήταν και ο Μακάριος μαζί τους μέσα και ήμουν και εγώ μαζί με τον τότε Υπουργό Χρίστο Βάκη. Τότε ακούστηκαν οι πρώτοι πυροβολισμοί», είπε ο κ. Ποταμάρης. «Βγήκα έξω και απέναντι από την είσοδο του Προεδρικού είδα τα τάνκς. Τότε άρχισε μια σύγκρουση άνευ προηγουμένου και είδα πως η οροφή του κτιρίου άρχισε να καίγεται. Διαπίστωσα τότε ότι μας χτυπούσαν από την Αγγλική Σχολή με βαρέα όπλα. Επέστρεψα και είπαμε στον Μακάριο ότι πρέπει να φύγουμε αμέσως. Αρχικά αυτός είπε πως δεν φεύγει. Μπήκε και ο Πάτροκλος Σταύρου στο γραφείο του και πείστηκε να φύγουμε». «Από την πίσω πόρτα είχα κάνει ένα μονοπάτι με σχέδιο από να φύγουμε σε περίπτωση που μας χτυπήσουν από μπροστά», ανέφερε. Όπως και έγινε. Ο Μακάριος ήταν άριστος στο να περπατά πάνω σε βουνά αφού μεγάλωσε σε αυτά, είπε ο κ. Ποταμάρης και συνέχισε: «Του έδειξα από που θα φεύγαμε και του είπα πως εγώ θα πήγαινα μπροστά και αυτός θα με ακολουθούσε. Μπήκαμε στον ποταμό και προς το τέλος βρήκαμε τον τότε Λοχαγό του Εφεδρικού Τάκη Τσαγγάρη. Μας είπε ότι όλοι είχαν φύγει από το στρατόπεδο και πως είχε αφήσει αστυνομικούς εκεί». Συνοδοί του Μακαρίου, εκτός από τον κ. Ποταμάρη, ο Νίκος Θρασυβούλου και ο αδελφότεκνος του Αρχιεπισκόπου, Ανδρέας Νεοφύτου.  «Βγήκαμε στον κύριο δρόμο προς τον Στρόβολο. Ερχόταν ένα αυτοκίνητο μίνι και το σταματήσαμε. Ήταν ένα ζευγάρι με το μωρό τους και το έπαιρναν στον γιατρό. Είδαν τον Αρχιεπίσκοπο. Τους είπαμε να μας δώσουν το αυτοκίνητο και το έκαναν αλλά δεν είχε πολλή βενζίνη. Πήγαμε 100 μέτρα και τα καύσιμα τέλειωσαν», είπε ο κ. Ποταμάρης. Τότε σταμάτησαν ένα άλλο αυτοκίνητο που ερχόταν από απέναντι. Ήταν ένας άντρας από την περιοχή της Σολιάς. Το αυτοκίνητό του ήταν αναπηρικό. «Μας το έδωσε και του είπα να μην πει οτιδήποτε. Ξεκινήσαμε ενώ προπορευόταν ένα αυτοκίνητο με ένοπλους αστυνομικούς», ανέφερε. «Ήμασταν και εμείς ένοπλοι. Εγώ είχα μπροστά μου ένα αυτόματο και το πιστόλι μου στο πλάι γεμάτα σφαίρες και έτοιμα για χρήση εφόσον χρειαζόταν.  Θα πηγαίναμε στο Μετόχι Κύκκου για να δει τον ηγούμενο». Ωστόσο, καθ’ οδόν έμαθαν ότι εκεί γίνονταν μάχες και έφυγαν. «Ο Μακάριος μας είπε να περάσουμε από το καφεκοπτείο Χαραλάμπους. Ήταν κλειστό και μετά πήγαμε και αλλάξαμε το αυτοκίνητο στην Κλήρου. Πήραμε το αυτοκίνητο ενός αξιωματικού από εκεί αφού του είπα να το γεμίσει με καύσιμα», συνέχισε ο κ. Ποταμάρης, σημειώνοντας πως τότε ο ίδιος είπε ότι έπρεπε να φύγουν από τη Λευκωσία. «Ευτυχώς δεν διαμαρτυρόταν ο Μακάριος. Ό,τι έλεγα το δεχόταν. Είχε θάρρος πολύ. Αυτό που επαναλάμβανε είναι πως δεν πίστευε ότι Έλληνες ή Κύπριοι Έλληνες θα γύριζαν όπλα εναντίον του», θυμάται. Του έλεγα: «Σου έκαναν τόσες απόπειρες. Άλλο αν τις σταματούσαμε. Σε μισούν, το καταλαβαίνεις;». Ο Μακάριος, σύμφωνα με τον κ. Ποταμάρη, τους είπε τότε να πάνε σε κάποιο κρησφύγετο. «Εγώ του είπα πως οι πραξικοπηματίες ξέρουν που είναι τα κρησφύγετα. Ειδοποιήσαμε τη φρουρά στο Τρόοδος να πάρουν τα όπλα και να έλθουν μαζί μας γιατί δεν ξέραμε τι θα συναντήσουμε στο δρόμο. Καθ’ οδόν, στο Παλαιχώρι και στα Χανδριά, είδαμε καταζητούμενους αντάρτες να είναι έξω με τα όπλα. Περάσαμε ανάμεσα από αυτούς και δεν καταλάβανε τίποτα. Μετά περάσαμε έξω από το Νοσοκομείο Κυπερούντας. Είδα έναν εθνοφρουρό με το αυτόματο στο χέρι. Δεν μας είδε. Περάσαμε». Όπως εξήγησε ο κ. Ποταμάρης, ο Αρχιεπίσκοπος καθόταν στο πίσω κάθισμα με αυτόν και τον Νίκο Θρασυβούλου και κάθε φορά που εντόπιζαν κάποιον κίνδυνο αυτός έσκυβε για να μην τον δουν. «Στη διασταύρωση καθ' οδόν προς τη Λεμεσό φοβόμουν ότι μπορεί να βρίσκαμε κάποιους πραξικοπηματίες αλλά δεν είχε ευτυχώς κίνηση και περάσαμε. Στα πενήντα μέτρα από εκεί βρήκαμε τη Βαρβάρα Λυσσαρίδου να κατεβαίνει, την οποία και συνέλαβαν στη συνέχεια», πρόσθεσε. Ο Αρχιεπίσκοπος ήθελε να πάνε στο χωριό του κ. Ποταμάρη στις Τρεις Ελιές. «Του είπα πως εγώ ήμουν σεσημασμένος και η ΕΟΚΑ Β’ θα τον αναζητούσε πρώτα εκεί. Τελικά πήγαμε στον Κύκκο. Απέναντι στη βουνοκορφή περπατούσαν κάποιοι που δεν ξέραμε ποιοι ήταν. Ο αδελφός μου, επίσης αστυνομικός που ήταν στο Τρόοδος, ήλθε εκεί και του είπα και πήγε με άλλους αστυνομικούς για να ελέγξουν ποιοι είναι. Τελικά ήταν δικοί μας», μας ανέφερε. «Μπήκαμε μέσα στο Μοναστήρι και ο Μακάριος πήγε να προσευχηθεί στην Παναγία. Ζητήσαμε από τον καλόγηρο εκεί που τον έλεγαν και εκείνο Μακάριο να μας δώσει ρούχα για τον Αρχιεπίσκοπο». «Αυτός μας είπε ότι στο Κτήμα στην Πάφο υπάρχει ένας ραδιοσταθμός, ο άνθρωπος εκεί ο Νικολαϊδης είναι δικός μας και μπορούσε να μεταδώσει αυτά που θέλαμε», είπε ο κ. Ποταμάρης, αναφερόμενος στο γνωστό μήνυμα που ο Αρχιεπίσκοπος Μακάριος έστειλε, μέσω του ελεύθερου ραδιοφωνικού σταθμού της Πάφου στον κυπριακό λαό διαψεύδοντας πως είναι νεκρός, λέγοντας μεταξύ άλλων: “…Ελληνικέ Κυπριακέ λαέ! Γνώριμη είναι η φωνή που ακούεις. Γνωρίζεις ποίος σου ομιλεί. Είμαι ο Μακάριος. Είμαι εκείνος τον οποίον συ εξέλεξες διά να είναι ηγέτης σου. Δεν είμαι νεκρός. Είμαι ζωντανός». Στο μεταξύ, συνέχισε ο κ. Ποταμάρης, «ανάμεσα σε εμάς και στην Παναγιά, στον Σταυρό της Ψώκας, υπήρχε ένα στρατόπεδο. Στείλαμε κάποιους και κλείδωσαν αυτούς που ήταν εκεί μέσα. Περάσαμε από εκεί και φτάσαμε αργά το απόγευμα στη Μητρόπολη Πάφου όπου ήταν ο Μητροπολίτης και οι αρχές της πόλης». Εκεί έμαθαν για τις κινήσεις των ανδρών της Εθνικής Φρουράς που έρχονταν από τη Λεμεσό προς την Πάφο. Ο Μακάριος έστειλε τον Δήμαρχο και τον Έπαρχο της Πάφου και πήγαν στο στρατόπεδο των Ηνωμένων Εθνών, το οποίο ήταν στην άκρια του Κτήματος για να στείλουν μήνυμα στα Ηνωμένα Έθνη στη Νέα Υόρκη ότι έγινε πραξικόπημα. «Πήγαν αλλά εν τω μεταξύ η ακταιωρός ‘Λεβέντης’ βρισκόταν ακόμη στα ανοικτά και απέρριψα την πρόταση να φύγουμε με ένα κότερο στις ακτές απέναντι από την Κύπρο. Η ακταιωρός άρχισε να βάλλει προς τη Μητρόπολη και φύγαμε. Τελικά πήγαμε στο στρατόπεδο των Ηνωμένων Εθνών. Ο διοικητής ήλθε και μας είπε πως στο στρατόπεδο εργάζονταν και Ε/κ και Τ/κ και πως τους περιόρισε σε έναν χώρο που φρουρείτο», ανέφερε ο κ. Ποταμάρης. Ο διοικητής τους είπε πως ήταν καθ’ οδόν προς το στρατόπεδο δύο ελικόπτερα. Όταν ήλθαν τα δυο βρετανικά ελικόπτερα το ένα κατέβηκε και το άλλο έμεινε στον αέρα για να παρακολουθεί τις κινήσεις της ακταιωρού. «Είπα στον πιλότο του ελικοπτέρου για τις πληροφορίες μας για την ακταιωρό. Αυτός μου είπε να μην ανησυχώ και πως σε περίπτωση που κάνουν οτιδήποτε θα τους εξαφανίσουν», ανέφερε ο κ. Ποταμάρης. Και συνέχισε: «Τα όπλα μας είπαν να τα παραδώσουμε. Τελικά δέχτηκαν να τα μεταφέρουμε μέχρι τη Βάση Ακρωτηρίου. Το δικό μου όπλο το έκρυψα και τα αυτόματα τα δώσαμε». Θυμάται μάλιστα πως «ο διοικητής του στρατοπέδου στο Κτήμα έστειλε μήνυμα στη μητέρα του στο Λονδίνο ότι ο Μακάριος θα πήγαινε εκεί και να πάει να τον υποδεχθεί. Και όντως ήλθαν οι γονείς του στο Λονδίνο», μας είπε. Στο εξωτερικό Στη Βάση Ακρωτηρίου, όπου μετέβησαν με το ελικόπτερο, μπήκαν κατευθείαν στο ιδιωτικό αεροπλάνο του διοικητή των Βάσεων και πήγαν στη Μάλτα όπου η βρετανική Κυβέρνηση είχε στείλει αεροσκάφος για να τους πάρει στο Λονδίνο. Ο πιλότος του αεροσκάφους που τους μετέφερε στη Μάλτα ανέφερε πως είχαν στείλει αεροσκάφος ειδικό για παρακολουθήσεις και πως στην περιοχή υπήρχε και υποβρύχιο, είπε ο κ. Ποταμάρης. «Στη Μάλτα μας ανέμεναν στο αεροδρόμιο ο Πρωθυπουργός, Ντομ Μιντόφ, μαζί με το Υπουργικό Συμβούλιο», συνέχισε. Ο Μιντόφ επέμενε να μείνει ο Μακάριος εκεί και να σχηματίσει εν εξορία Κυβέρνηση.  «Ο Μακάριος του είπε ότι θα μείνουμε το βράδυ αλλά το πρωί θα φύγουμε αφού είχαμε ειδοποιήσει ότι θα πηγαίναμε στα ΗΕ. Ο Μιντόφ είπε στον Υπουργό Εσωτερικών τους να βρουν ρούχα να μας φέρουν. Μείναμε στο Προεδρικό της Μάλτας και μας έφεραν ρούχα για να μπορέσουμε να κάνουμε μπάνιο και να αλλάξουμε. Για φαγητό δεν είχαμε καθόλου όρεξη», θυμάται. «Την άλλη μέρα το πρωί φύγαμε με ένα αεροπλάνο τύπου ‘Κομήτης για την Αγγλία. Προσγειωθήκαμε σε στρατόπεδο. Εκεί μας ανέμενε ο Ανδρέας Αζίνας που έτυχε να βρίσκεται τότε στην Αγγλία», ανέφερε. «Πήγαμε σε ξενοδοχείο όπου μας ανέμενε ο τότε Πρέσβης της Κύπρου κ. Ασσιώτης.  Την επομένη αναχωρήσαμε για τη Νέα Υόρκη για να μιλήσει ο Μακάριος στο Συμβούλιο Ασφαλείας». Όπως ανέφερε, εκεί ο συνοδός τους ήταν ένας Τούρκος αντιφρονούντας που είχε φύγει από την Κωνσταντινούπολη και τον καταζητούσαν οι τουρκικές αρχές. Ακόμα και στην Αμερική, όμως, ο Μακάριος δεχόταν απειλές. «Στη Νέα Υόρκη μας έπαιρναν κάθε πέντε λεπτά τηλέφωνο στο ξενοδοχείο και απειλούσαν πως θα οργανώσουν ομάδα τύπου Άιχμαν και θα μας εκτελούσαν όλους», θυμάται ο κ. Ποταμάρης. Η αντίδραση του Μακάριου όταν έμαθε για την τουρκική εισβολή Εν τω μεταξύ, συνέχισε, τα ΜΜΕ στην Αμερική μετέδιδαν για την έναρξη της εισβολής της Τουρκίας στην Κύπρο. «Μας πήραν οι δικοί μας τηλέφωνο να δούμε τα όσα μετέδιδαν. Κάποιος έπρεπε να ενημερώσει τον Μακάριο. Πήγαμε και του είπα ‘Μακαριότατε έχω μια είδηση η οποία δεν είναι ευχάριστη’. ‘Εισέβαλαν οι Τούρκοι;’ μου είπε». “Του απάντησα ‘μάλιστα αυτή τη στιγμή γίνεται η εισβολή’. ‘Παναγία μου. Τι θα κάνουμε τώρα; Δεν πρόκειται οι Τούρκοι να φύγουν’, έλεγε, και χτυπούσε την κεφαλή του στον τοίχο». «Εγώ του απάντησα πως αυτοί που τα έκαναν φταίνε και όχι αυτός. Τον ηρέμησα και μου είπε να ειδοποιήσω τον Μόνιμο Αντιπρόσωπό μας στη Νέα Υόρκη και τον Πρέσβη μας στην Ουάσιγκτον. Τους ειδοποίησα και ήλθαν και άρχισαν να επικοινωνούν πρώτα από όλα με τους φιλικούς τους Πρέσβεις», ανέφερε. Το παιδί που αναγνώρισε τον Μακάριο στην Αμερική «Μια ημέρα ο Μακάριος με παρακάλεσε να βγει έξω να περπατήσει γιατί ήταν συνέχεια κλεισμένος μέσα σε ένα δωμάτιο. Του είπα πως δεν μπορούμε γιατί θα μας σκότωναν», ανέφερε ο κ. Ποταμάρης. «Τελικά διευθετήσαμε να έλθει και άλλη φρουρά και να οπλιστούμε για να τον πάρουμε κάτω έστω και για μια ώρα. Τηλεφώνησε ο αρμόδιος εκεί στην Ουάσιγκτον και έστειλαν και άλλη φρουρά για να κατεβούμε κάτω αλλά όχι για πάνω από μια ώρα». Σύμφωνα με τον κ. Ποταμάρη, εκεί είχε μια τεράστια δεξαμενή και κάποια παιδιά έτρεχαν γύρω από αυτήν. «Ο Μακάριος αγαπούσε τα παιδιά και άρχισε να τρέχει μαζί τους και αρχίσαμε και εμείς να τρέχουμε. Ένας από τους μικρούς τότε είπε: “Oh My God. This is Makarios.” (“Ω Θεέ μου. Αυτός είναι ο Μακάριος»)», ανέφερε ο κ. Ποταμάρης. «Αυτό δείχνει πόσο γνωστός ήταν όταν τον αναγνώριζαν ακόμα και μικρά παιδιά στην Αμερική. Τότε αμέσως του είπα και βγήκαμε πάνω. Ήταν ντυμένος με πολιτικά ρούχα, φορούσε τη ρεπούμπλικα του, και τα άμφιά του τα φορούσε μόνο όταν πήγαινε σε εκκλησίες», θυμάται. Ο Μακάριος εργαζόταν πολύ και έτρωγε λίγο «Φτάσαμε στο σημείο που ο Μακάριος δυσκολευόταν να δει. Ήταν κλειστός σε ένα δωμάτιο. Εργαζόταν πολύ, έγραφε ομιλίες κλπ και είχε ένα θέμα με τα μάτια του. Ο οφθαλμίατρος που ήλθε να τον δει του είπε να σταματήσει για ένα χρονικό διάστημα. Τα φαγητά που έτρωγε έπρεπε να τα δοκιμάζω εγώ πρώτος και μετά να φάει εκείνος. Δεν έτρωγε όμως πολύ και κάπνιζε αρειμανίως», συνέχισε. Στο μεταξύ μετέβησαν και κάποιες φορές τότε στην Αγγλία για να λειτουργεί ο Μακάριος σε εκκλησίες και να έρχεται σε επαφή με τον κόσμο. «Στην Αμερική, δε, πήγαμε και στο Σικάγο και σε άλλες περιοχές όπου μιλούσε σε συγκεντρώσεις στις οποίες παρευρίσκονταν χιλιάδες πρόσωπα. Η ψυχολογία του ήταν άριστη είχε και θάρρος και τόλμη», θυμάται ο κ. Ποταμάρης. Όπως είπε, τον Αύγουστο όταν γίνονταν οι συνομιλίες στη Γενεύη ο Μακάριος τον έστειλε μαζί με τον Ανδρέα Αζίνα να πάνε στη Γενεύη για να παρακολουθούν τι γίνεται και να τον ενημερώνουν. Η έγνοια του Μακάριου για τις οικογένειες των συνεργατών του Ο Αρχιεπίσκοπος, είπε ο κ. Ποταμάρης, τους ρωτούσε για τις οικογένειές τους. «Εγώ του έλεγα ‘άσε την οικογένεια. Τώρα έχουμε να σώσουμε εσένα και μετά βλέπουμε τι θα κάνουμε’». «Ο Αρχιεπίσκοπος συνέχισε να με ρωτά για την οικογένειά μου. ‘Δεν ξέρω. Ο Θεός είναι μεγάλος. Εύχομαι και προσεύχομαι να μην τους σκοτώσουν’, του έλεγα». Όταν ήμασταν στο εξωτερικό, συνέχισε, «ο Μακάριος διευθέτησε και μίλησα στο τηλέφωνο με τη σύζυγό μου. Όπως μας είπαν, την οικογένειά μου την μετακινούσαν συνεχώς λόγω του κινδύνου να συλλάβουν τον γιό μου για να με υποχρεώσουν να παραδοθώ», ανέφερε. «Επίσης ο Μακάριος, επικοινώνησε με τον Πρωθυπουργό της Αγγλίας και του είπε να φέρουν την οικογένειά μου. Τη νύχτα μας ειδοποίησαν από ένα στρατόπεδο στη Βόρεια Αγγλία ότι η οικογένειά μου ήλθε για να με δει». Όπως και έγινε. Η επιστροφή Στα τέλη Νοεμβρίου 1974 ο Μακάριος επέστρεψε στην Αθήνα. Βγήκε στον εξώστη του ξενοδοχείου όπου διέμενε στο Σύνταγμα για να μιλήσει. Εκεί υπήρχαν χιλιάδες άνθρωποι. Τότε υπήρξε διακοπή του ηλεκτρικού ρεύματος. Ο Μακάριος μίλησε με τον Καραμανλή και σε λίγο επανήλθε η ηλεκτροδότηση, ανέφερε ο κ. Ποταμάρης. Μετά, ειδικό αεροπλάνο από την Ελλάδα τους μετέφερε στο Ακρωτήρι στις αρχές Δεκεμβρίου και από εκεί μετέβησαν με βρετανικά ελικόπτερα στην Αγγλική Σχολή. Έτσι κατάφεραν να φέρουν τον Μακάριο πίσω στην Κύπρο πέντε σχεδόν μήνες μετά το πραξικόπημα. Διαβάστε επίσης: Η μαρτυρία Κόσιη για το πραξικόπημα: «Έγιναν τα κακά και κανένας δεν πλήρωσε» Πηγή: ΚΥΠΕ 

Рената Литвинова назвала умершего от рака Александра Митту «неистовым» человеком. Актриса поделилась воспоминаниями о режиссере в Telegram-канале.

Единственная дочь Этери Тутберидзе Диана Дэвис в 2019 году переехала с мужем Глебом Смолкиным в Северную Америку. Заслуженный тренер России объяснила, почему наследница решила жить и тренироваться за границей.

Иосиф Пригожин и певица Валерия построили не только семью, но и образовали творческий союз. Уже много лет Иосиф продюсирует супругу и представляет ее интересы в медийном пространстве. По словам продюсера Павла Рудченко, Пригожин заявил о себе как о профессионале благодаря работе с певицей — другие его проекты были не такими успешными. Также в беседе с сайтом «Страсти» Рудченко рассказал о периоде, когда Пригожин позиционировал Валерию как российскую Мадонну.

Теннисистка Мария Шарапова опубликовала в Сети новые снимки, на которых многие пользователи ее даже не узнали. Дело в том, что спортсмена сменила стиль и теперь предпочитает элегантные наряды.

В Санкт-Петербурге дебоширка повредила глаз солисту Мариинского театра. По информации Telegram-канала 78 | НОВОСТИ, сначала девушку хотели судить за умышленное причинение легкого вреда здоровью, но теперь статью переквалифицировали на более тяжкую.

메이저리그(MLB) 선수, 전 감독 등 구성원들이 올해 올스타전에서 시범 도입하는 자동투구판정시스템(ABS)에 대해 대체로 긍정적인 반응을 보였다. AP통신은 15일(한국 시간) ‘올스타전 데뷔 앞둔 로봇 심판, 2026년 정규시즌 도입 향해 또 한 걸음’이라는 제목을 기사를 통해 ABS와 관련한 현장의 분위기를 전했다. LA 다저스의 프랜차이즈 스타인 클레이튼 커쇼는 이날 미국 조지아주 애틀랜타의 트루이스트파크에서 벌어진 올스타전 전야제 기자회견에서 “재활 등판을 하면서 ABS를 경험했다. 괜찮았다. 효과가 있었다”고 밝혔다. 이어 “(키가 큰)애런 저지(뉴욕 양키스)와 키가 작은 호세 알투베(휴스턴 애스트로스)에게는 서로 다른 스트라이크존을 적용해야 한다. MLB 사무국도 고려하고 있을 것이다. 이 문제만 해결되면 괜찮을 것이라 생각한다”고 내다봤다. 양키스를 4차례 월드시리즈 우승으로 이끈 조 토리 전 감독도 내년 시즌 ABS 도입에 찬성하는 목소리를 냈다. 올해 올스타전에서

사단법인 한국골프장경영협회는 전국 회원사 골프장 중 105곳이 여름철 휴장 없이 정상적으로 운영한다고 15일 밝혔다.15일 한국골프장경영협회는 전국 회원사들을 대상으로 올여름 혹서기를 맞아 휴·개장을 파악한 결과 총 210개 회원사 중 조사에 응한 134곳 중 105개 골프장은 휴장 없이 정상 운영하는 것으로 파악했다.곤지암CC는 11일 동안 쉬고, 해비치 서울은 10일, 해슬리나인브릿지는 8일간 길게 휴장한다.골프장경영협회는 “아직 휴장 일정을 확정하지 못한 골프장들이 많고, 폭염과 국지성 폭우 등 기상 여건에 따라 휴장을 탄력적으로 실시할 골프장도 있기 때문에 골프장 이용 시 해당 골프장에 휴장 여부를 확인하는 것이 좋다”고 조언했다.◇휴장 없는 골프장(105개소)△가야, 경주신라, 고성노벨, 고창, 골드레이크, 골든베이, 광주, 구니, 구미, 그린필드, 그랜드, 그린힐, 기흥, 김포시사이드, 김해상록, 계룡대, 다산베아채, 담양레이나, 대구, 더크로스비, 도고, 동부산, 동원썬