Πυρκαγιές στην Κύπρο: περισυλλογή, διορατικότητα και... παρακμή
Με επίκεντρο τις πρόσφατες φονικές πυρκαγιές, παραθέτω μια καλόπιστη περισυλλογή για την πολιτική διαχείριση και τις δυνατότητες της Κύπρου σε σχέση με την ΕΕ, πολιτικές συμπεριφορές εντός κι εκτός Κύπρου και προπαντός την έλλειψη διορατικότητας.
Η απουσία οποιασδήποτε έγκαιρης και έμπρακτης συνδρομής από τον αρμόδιο Ευρωπ. Μηχανισμό προς την Κύπρο, κρίνοντας εκ του αποτελέσματος είναι γεγονός και τίθεται ζήτημα ισότιμης παροχής συνδρομής. Σε επικοινωνία μου με την Πρόεδρο του Ευρωκοινοβουλίου παρέθεσα τα γεγονότα καθώς και σε παρέμβασή μου προς την Πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, επαναφέροντας επιπλέον επιτακτικά, την εισήγησή μου από το 2021, ως Προέδρου της Πολιτικής Επιτροπής για την Μεσόγειο, για μόνιμη εγκατάσταση στην Κύπρο, επιτελείου και δύναμης του Μηχανισμού της ΕΕ, που θα ήταν επωφελής για τα κράτη της ΕΕ στην Μεσόγειο και σε συνεργασία με χώρες εκτός ΕΕ, στο πλαίσιο της στρατηγικής για καλή γειτονία. Μάλιστα, είχα τότε προτείνει ενίσχυση σε θεσμικό, οικονομικό και επιχειρησιακό επίπεδο, που τα κράτη της «Ένωσης για την Μεσόγειο» στήριξαν. Εκτιμούσα από τότε (2021) ότι ένας τέτοιος Μηχανισμός με μόνιμη εγκατάσταση στην Κύπρο κι ευρύτερα ως Μηχανισμός διαχείρισης κρίσεων, θα μπορούσε στην συνέχεια να ενταχθεί στο πλαίσιο μιας Ευρωμεσογειακής Άμυνας και Ασφάλειας με ιδρυτικά μέλη Γαλλία, Ελλάδα, Κύπρο και ενδεχομένως σε συνεργασία με τρίτες χώρες, όπως Αίγυπτος, Ισραήλ, Ιορδανία και άλλα μέλη του «Φόρουμ Φυσικού Αερίου Ανατ. Μεσογείου» (EMGF). Η εισήγηση τέθηκε πριν τον πόλεμο στην Ουκρανία με ξεκάθαρη στρατηγική αξία ειδικά για την Κύπρο. Είναι απογοητευτικό να αντιλαμβάνονται την διορατικότητα της πρότασης ξένοι και όχι δικοί μας αξιωματούχοι στην ΕΕ, από Κύπρο ή Ελλάδα, για λόγους ανεξήγητους ή ανομολόγητους επειδή δεν εξυπηρετούσε τις επιδιώξεις τους για ατομική ανέλιξη, αφού η εισήγηση δεν ετύγχανε της εύνοιας της επικρατούσας πολιτικής ελίτ στις Βρυξέλλες.
Επανερχόμενοι στα όσα διαδραματίστηκαν στην Κύπρο τις προάλλες και αναγνωρίζοντας τις πρωτοφανείς συνθήκες, εύλογα διερωτάται κάποιος, τι θα συνέβαινε σε περίπτωση τουρκικής επιδρομής, είτε κάποιας υβριδικής επίθεσης. Εκείνο όμως που προκάλεσε δυσφορία, είναι που διάφοροι πολιτικοί χωρίς αρμοδιότητα για το θέμα, εμφανίζονταν στον χώρο συντονισμού της κρίσης ζητώντας ενημέρωση. Αυτός ο διαγκωνισμός για ενημέρωση, επιβαρύνοντας το κέντρο συντονισμού στην κρίσιμη ώρα, είναι κυρίως μια επικοινωνιακή τακτική που πρέπει επιτέλους να τελειώσει με ρύθμιση. Κι επειδή η «απουσία» κάποιου δυνατόν να τύχει αδίσταχτης εκμετάλλευσης για πόντους στην κομματική αντιπαλότητα, αυτό αποτελεί πρόσθετο λόγο για ρύθμιση του θέματος από το κράτος.
Καταλήγοντας, επαναφέρω εκείνο που παρέθεσα και στην ΕΕ: «Οι αναρτήσεις στα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης από επικεφαλής θεσμικών οργάνων της ΕΕ, συμπεριλαμβανομένης της Προέδρου της Επιτροπής κ. φον ντερ Λάιεν, που αναφέρονται σε αλληλεγγύη και συμπαράσταση, δεν υποκαθιστούν την έμπρακτη παροχή συνδρομής για την οποία συστάθηκε ο Ευρωπ. Μηχανισμός.»
Τα πιο πάνω παρατίθενται χωρίς πρόθεση μετάθεσης ευθυνών για αδυναμίες στον εσωτερικό συντονισμό και στην αντιμετώπιση της φονικής πυρκαγιάς, αναγνωρίζοντας πλήρως τις αξιοθαύμαστες προσπάθειες όλων των δυνάμεων πυρόσβεσης, ένστολων και μη, συμπεριλαμβανομένων των εθελοντών.
Κώστας Μαυρίδης, Ευρωβουλευτής
ΔΗΚΟ - S&D costas.mavrides@europarl.europa.eu